ปอมเปอี อิตาลีตอนใต้ ไม่ได้มีแค่ทะเลที่สวยงามเท่านั้น……

ในชีวิตๆหนึ่งของคนเราย่อมต้องมีสิ่งที่ฝันไว้……และเมื่อมีความฝันจะสร้างความหวังโดยอัตโนมัติ

ความใฝ่ฝัน และ ความหวัง ฟังดูจะคล้ายๆกัน แต่ 2 คำนี้ความหมายต่างกัน….เชื่อเถอะค่ะถึงแม้ว่าคำสองคำนี้แม้จะต่างกัน

แต่สองคำนี้มักจะเกิดพร้อมกัน คนที่ไม่มีความใฝ่ฝันนั่นคือคนที่ไม่มีความหวัง…..

หลายคนที่เดินตามความฝันได้อย่างที่ต้องการ หลายคนล้มลงกลางทาง นั่นก็อย่าเสียใจไปเลย เพราะมันก็คือเกมส์ชีวิตนั่นเอง จะได้บ้าง เสียบ้างก็ไม่เป็นไร แต่สุดท้ายแล้ว ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่เราก็ควรใช้ชีวิตให้คุ้มค่า เหมือนที่เค้าว่ากันว่า “คนเราเกิดหนเดียว ตายหนเดียว”

แต่เนื่องจากว่าทุกคนมีจุดหมายเดียวกัน และ คงจะหนีไม่พ้นสัจธรรมของชีวิต….เพราะธรรมชาติเป็นตัวกำหนด แต่บางครั้งธรรมชาติก็เล่นตลก เป็นเหตุให้ชีวิตแปรผันอย่างไม่คาดคิด

ข้อคิดทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้น ก็ได้ข้อคิดมาจากการไปเห็นสิ่งที่เรียกว่าความแน่นอนอยู่บนความไม่แน่นอน ณ เมือง นโปลี ประเทศอิตาลีตอนใต้ นั่นเอง

เป็นเรื่องที่ดี และ น่าเศร้า พร้อมๆกัน เมื่อได้มีโอกาสไปเห็นความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ และ วิวสวยๆ

ที่ว่าดีก็คือช็อปปิ้งตลอดทางเมืองนโปลี แสนสวย จะเที่ยวช็อปให้ฉ่ำปอด อันที่จริงเมืองนี้น่าอยู่มากๆนะคะผู้คนมีจิตใจดี อาหารก็อร่อย วิวก็สวย……พออยู่นาโปลี 2 วันชักเริ่มอยากเลื้อยลงไปทางใต้อีกเรื่อยๆก็เลยตัดสินใจจะไปเที่ยวเกาะคาปรี…..

แต่ระยะทางต้องใช้เวลาเดินทางนานพอสมควรเลยตัดสินใจแวะพักที่ เมืองปอมเปอี ซึ่งตอนกำลังจะไปไม่ได้รู้สึกอะไรเลย…..

เมื่อไปถึงก็เห็นที่ขายตั๋วอยู่ข้างหน้า…..ไม่ได้รู้สึกอะไรเริงร่าแหม….มีจัดฉากแน่ๆ…….

พอเข้าไปแล้วก็เริ่มใจหาย…..นี่มองเข้าไปไกลๆเป็นเมืองทั้งเมือง นี่อะไรกันแน่พอเริ่มเดินเข้าไปเรื่อยๆ….

ก็เห็นซากเสาบ้านเมืองที่ปรักหักพังอยู่ ที่น่าแปลกก็คือ เสาแต่ละต้นจะมีเลขที่ติดอยู่ นั่นคือที่จุดนี้เคยเป็นบ้าน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสมัยก่อนคือที่พักตากอากาศของมหาเศรษฐี พากันมาสร้างบ้านไว้ที่ตรงนี้เพราะติดทะเลและภูเขา ถือว่าเป็นชัยภูมิที่ดีมากๆ

และแล้วเมืองนี้เกิดเหตุโศกนาฏกรรมอย่างไม่คาดคิด ในขณะที่ผู้คนใช้ชีวิตอย่างปกติสุข ทันใดนั้นท้องฟ้าที่สว่างในตอนกลางวันกับมืดมิดด้วยความมืดแม้แต่แสงอาทิตย์ยังลอดผ่านมาไม่ได้….

เพราะบนท้องฟ้านั้นถูกปกคลุมไปด้วยเถ้าถ่านที่ลอยออกมาจากการระเบิดของภูเขาไฟวิซุเวียส การลอยตัวของขี้เถ้านั้นแผ่กระจายไกลออกมาทั่วเมืองปอมเปอี เมื่อเถ้าถ่านโดนความเย็นจึงทำให้ขี้เถ้าที่มีความร้อนจึงร่วงหล่นลงมาทับผู้คนซึ่งแรงระเบิดในครั้งนั้นทำให้ผู้คนเสียชีวิตนับหมื่น

ในช่วงเวลานั้นผู้คนในเมืองต่างตกใจวิ่งหลบหนีตายกันจ้าละหวั่น บ้างก็เสียชีวิตเพราะไฟไหม้ บ้างก็ขาดอากาศหายใจ

ในการเข้าไปดูเมืองปอมเปอีในครั้งนี้เป็นที่สลดใจมากเพราะเห็นสภาพคนที่หนีตาย หรือ สภาพคนที่ตายไปแล้วในลักษณะท่าทางต่างๆช่างหดหู่ใจยิ่งนัก

การไปเที่ยวครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่าเราเป็นแค่ฝุ่นบางๆในผืนแผ่นดินอันยิ่งใหญ่ทุกคนไม่สามารถหนีพ้นความตายได้ไม่มีใครสามารถอยู่เหนือธรรมชาติ เพราะฉะนั้นทำวันนี้ให้ดีที่สุด มีความสุขทุกๆวัน ก็พอแล้ว…..